آموزش کاخن در شیراز

کاخن(Cajon) که به زبان اسپانیایی به معنای جعبه است، قدمت زیادی ندارد و تاریخچه پیدایش آن کم است.
در ابتدا کولی‌های اسپانیایی به همراه رقص و آواز و عضو جدا نشدنی موسیقی فلامنکو یعنی گیتار، بر روی جعبه‌های میوه ریتم اجرا می‌کردند که به مرور زمان حالت ساز گونه به خود گرفت و به کاخن امروزی تبدیل شد.

کاخن از اواخر قرن هجدهم میلادی، توسط آفرو-پرویی‌ها (آفریقایی تبارهای پرو) مورد استفاده قرار می‌گرفت. بردگان غرب و مرکز آفریقا که به آمریکا آورده شدند، اصیل‌ترین وارثان کاخن هستند.

به مرور زمان به دلیل شباهت زیاد صدای این ساز به درامز و  استقبال زیاد مردم، این ساز دچار تغییرات مختلفی در ظاهر،صدا و شیوه های نواختن شد برای مثال،جهت شناخت بهتر میتوانید کلمات Bongo Cajon-Travel Cajon را در اینترنت جست و جو کنید.

همانطور که به تاریخچه این ساز اشاره کردیم، حال قصد داریم فرم های نوازندگی این ساز را مورد بررسی قراردهیم.

این ساز بسته به تحولات جغرافیایی در طی چند سال اخیر دچار دگرگونی های نواختن نیز شده است که لهجه و حس و حال کوبه ای نوازان مختلف بر روی آن بی تاثیر نبوده است،اصول آموزش این ساز به شرح زیر است:

1)آموزش مقدماتی تئوری موسیقی و ریتم

2)آموزش اصول نشستن در کاخن های عادی و گرفتن کاخن های پرتابل

3)شناخت صدادهی ساز و بررسی حرکات اصلی در نوازندگی

4)بررسی جامع ریتم های غربی

5)درک ریتم،تشخیص الگو های ریتمیک در همنوازی با ساز های گوناگون

6)اصول تک نوازی و بسط قطعات

7)بررسی ریتم ها و الگو های تلفیقی

8)اصول صدا برداری و میکس صدای این ساز